Laten we de volgende situatie eens schetsen. Je bent ergens nieuw en er wordt aan je gevraagd jezelf voor te stellen. Dit kan bij je potentiële werkgever zijn, in je nieuwe klas, je sollicitatie voor je stage. Vul het maar in. Wat vertel je dan? Wat vertel je juist niet? Hoe stel je jezelf voor? Wat wil degene tegenover je eigenlijk horen?
De laatste maanden heb ik hier op gelet. Tijdens het aannemen van studenten die een stageplek willen bij mij; een nieuwe groep vrijwilligers bij elkaar; tijdens TP+ bijeenkomsten. Wat mij vooral opviel is dat een meerderheid bij het voorstellen dit vertelt:
“Mijn naam is Ebu Aslan ik ben 25 jaar oud en ik kom uit Vaassen, een klein dorpje. Ik heb eerst ICT op het mbo gestudeerd en heb daarna de opleiding toegepaste psychologie gevolgd. Momenteel ben ik jongerenwerker. Mijn hobby’s zijn muziek en lezen. Voetballen vind ik ook erg leuk. Ik heb 1 broer en 1 broertje en woon nog thuis bij mijn beide ouders.”
NOOT: Uiteraard vul je de naam en opleiding in met wat voor jou van toepassing is.
Als ik nu vraag wat bovenstaande over mij zegt, zou je dan een antwoord kunnen geven? Maken mijn opleiding en woonplaats mij tot wie ik ben? Misschien vertelt de opleiding TP wel dat ik sociaal ben, maar dat zijn er zo velen. Ook mensen die een andere opleiding hebben gevolgd. Wat weten we nu eigenlijk over mij? Toch vertellen we dit ingestudeerd verhaaltje als er wordt gevraagd ons voor te stellen. Wij zijn mensen en geen auto waar we de specificaties van moeten opsommen.
Nu denk je vast, ja maar Ebu wat moeten we dan wél vertellen? Maandenlang heb ik uitgezocht wie ik echt ben en wat mij typeert. Je kunt natuurlijk achter veel dingen komen door te reflecteren maar ik heb ook mijn collega’s, vrienden, klasgenoten en docenten gevraagd hoe zij mij zouden omschrijven. Toen ben ik op het volgende gekomen:
“Ik ben Ebu Aslan en ik ben 25 jaar oud. Ik ben een dorpsmens en ik ben daar blij mee omdat ik er van houd om mensen in mijn omgeving te kennen en laat dat nu typisch iets dorps zijn. Mensen omschrijven mij vaak als een energieke en enthousiaste jongen die altijd in is voor een grapje. Dit klopt ook wel, omdat ik het leuk vind om mensen om mij heen te hebben en samen te lachen. Soms ben ik té aanwezig en daar ben ik mij – denk ik – vrij snel van bewust, toch is dit een valkuil voor mij, omdat ik anderen ook de ruimte moet gunnen. Door mijn aanwezigheid en enthousiasme ben ik wel vaak degene in mijn vriendengroepje die initiatief neemt met het organiseren van uitjes en feestjes. Gelukkig vind ik balans in mijzelf door in mijn vrije tijd muziek te maken en te lezen. Ik gun mij dan de rust die ik nodig heb. Ik sta ook vaak voor groepen en vind het leuk om mensen aan te spreken. Ik ben hier achter gekomen tijdens mijn opleiding ICT en heb toen gekozen om een switch te maken naar de opleiding Toegepaste Psychologie, omdat ik hier veel kon leren over gespreksvaardigheden en trainingen/presentaties. Mijn werk bestaat nu ook voornamelijk uit gespreksvaardigheden en deels trainingen. Ik ben namelijk jongerenwerker. Ik merk dat ik ook goed ben in het voeren van gesprekken en het staan voor groepen, omdat ik de doelen die ik voor dat gesprek van te voren heb gesteld ook haal. Vaak krijg ik ook van mijn gesprekspartner of luisteraars complimenten over het gesprek. Dit geeft mij een fijn gevoel en ik krijg er voldoening uit.”
En als ik nu vraag wat bovenstaande over mij zegt, zou je het dan wel kunnen antwoorden? Ik ben er achter gekomen dat bij het voorstellen van jezelf je de volgende dingen het beste kunt benoemen (vooral tijdens zakelijke gesprekken):
- Iets persoonlijks zoals je woonomgeving of vriendenkring;
- 2/3 sterke karaktereigenschappen die jou omschrijven;
- 2/3 kwaliteiten met concrete voorbeelden. Het liefst toelichten dat anderen dit ook zien;
- Een valkuil waarbij je laat merken dat je er aan werkt (dit laat zien dat je je eerlijk en kwetsbaar durft op te stellen);
- Hobby’s en de redenen waarom je die hobby’s leuk vindt;
- Iets wat kenmerkend is voor jou waardoor je bent gegroeid (in mijn geval was dit de switch van ICT naar psychologie).
Wanneer je bovenstaand verhaaltje tijdens een kennismaking vertelt, heeft diegene daadwerkelijk een indruk van wie jij bent. Uiteraard dien ik een kanttekening te maken. Je hoeft niet direct je hele levensverhaal op tafel te leggen. Vertel alleen hetgeen waar jij je op je gemak bij voelt. Soms vragen mensen door naar je privé situatie. Als het niet van waarde is voor dat gesprek mag en kan je je grens aangeven. Dit laat alleen maar zien dat je durft nee te zeggen, wat ook weer een kwaliteit is.
Wat ga jij vertellen tijdens een kennismaking?
